Saturday, January 31, 2009
Ang kinabukasan
Batang musmos dinggin mo aral nang iyong ama
At huwag ipagwalang bahala turo nang iyong ina
Sila ang unang guro para sa buhay na pinagpala
Tanggapin mo magandang aral buhay moy liligaya
Ngunit ano ang dahilan at kayoy nag apura
Nilundag ang pananagutan kayoy hindi nakahanda
Disesais anyos nang ikaw ay maging isang ina
Ikaw naman disesiete nang maging isang ama
Anong uring buhay ibibigay sa naging anak
Ikaw ay bata pa katawan mo ay mapapasabak
Sa mga uri nang trabaho na hindi nararapat
Ang luha nang pagdaramdam siguradong papatak
Oh aking ina aking ama akoy tulungan
Pambili nang gatas para sa aking bunso kailangan
Akoy nakikiusap huwag na akong pagkaitan
Akoy huwag nang sisihin sa aking kinasapitan
Payo ni ama at ina gayundin nang biyanan
Kamiy maghiwalay siya namin kailangan
Upang isang anak hindi maragdagan
Aming ituloy paghahanda sa kinabukasan
Hindi pa huli ang lahat para kamiy mamulat
Ipinagpatuloy pag aaral barkaday nagulat
Iba na raw ako ngayon dahil naging masikap
May pag asa pagdating nang araw maging sikat
Hanggang dito nalang muna aking tula
Sanay magbigay aral sa kabataan at balana
Baka ako mahuli kailangan pumasop pa sa opisina
Salamat sa pang unawa ng aking biyanan, ama kot ina
Friday, January 30, 2009
Basahin nang malakas
dama mo mga ibang kahulugan sa lakas ng iyong pagbigkas
Ang aking mga tula ay simple lamang, mga bahagi nang lumipas
kaya hindi ka na mahihirapan sa mga aral na nagbibigay lunas.
kaya iyong subukan basahin bigkasin mo ito nang malakas
para sa iyong kasiyahan at kaligayahan sa darating na bukas
Thursday, January 29, 2009
Ang iyong mga mata
Sa tuwi kong titingnan ang iyong mga mata
Panahon lumipas bumabalik sa gunita
Ang nagdaan sa gunamgunam ay aking nakikita
Kay saya saya nang kapaligiran makulay sinta
Sa punong kahoy naukit pangarap tang dalawa
Sa tuwing iyong mga mata ay aking titingnan
Aking naalaala ang lamig nang patak nang ulan
Mula sa bukas na bintana ang daloy nang hangin
Nagtutulak sa akin upang ikaw ay yakapin
Pagmamahal na walang kupas iyong lasapin
Sa tuwing titingnan ko mata mong mapungay
Balik sa gunita ang sigla at ganda sikat ng araw
Nahihinog na ang mga mais ang mga tanim na palay
Mga ibon sa punong kahoy naglalaro sumasayaw
Tunay palatandaan ginhawa at saya sa ating buhay
Sa tuwing mata moy walang sawang tinitingnan
Tanda ko pa tayoy nagdarasal sa hapag kainan
Masarap na pagkain masayang pinagsasaluhan
Maligayang nagkwekwentuhan tayoy nagbibiruan
Malapit nang magkabunga ang ating pagmamahalan
Sa tuwi kong titingnan ang iyong mga mata
Ikaw at ako sa hirap at ginhawa laging magkasama
Kaya naman ating mga anak minahal inaruga
Upang kanilang makamit buhay puno nang pag asa
May sariling pamilya na sila balik tayo sa dalawa.
Sa hirap at ginhawa naitaguyod mga anak
Mga kulubot sa nuo at pisngi ang tatak
Maliliit na mga apo dulot tuwa at halakhak
At tuwi kong titingnang ang iyong mga mata
Ningning nang kaligayahan aking nakikita
Ngayon mata moy nakapikit ikaw ay wala na
Hindi ko na makikita kislap nang iyong mga mata
Lungkot sa nanlalabo kong paningin may luha
Anag ag nang makulay na lumipas aking nakikita
Ngunit ngiti ko ay malungkot dahil ikaw ay wala
Noon panyo ay gamit sa pagpunas nang pawis
Ngayon panyo ay gamit sa luhang dumadalisdis
Nang ikaw ay mawala akoy nawalan nang bagwis
Ngayon ayaw ko nang lumipad dahil walang kaparis
Lapis at papel kapiling ko sa paghihinagpis
Sadyang ang daloy nang luha ay nagpupumilit
Bakit ang aking dibdib ay unti unting nagsisikip
Akoy sadyang pagod na matay nais ko nang ipikit
Ikaw kaya ay makita ko sa aking mga panaginip
Gunita ng kasaysayan lumipas masayang bumabalik
Lupang mindano
ako'y isinilang sa lupang mindanao
nagulat sa mundong magulo ang tanao
nagpapatayan, pilipino laban sa pilipino
ano bang dahilan at may kaguluhan ganito
maraming katanungan naglalaro sa isipan
kaylan magwawakas ang ganitong kaguluhan
paano ang taong bayan walang katahimikan
napipilitan iwanan kanilang tahanan
maawa tayo sa kinabukasan nang kabataan
huwag silang gawin sangkalan O dahilan
sa digmaan malayo ang katotohanan
kaya hindi makamit mithing kapayapaan
ako'y nananawagan at humihingi nang tulong
magsama-sama dumalangin sa panginoon
magkaisang lahat at magtulong-tulong
magmahalan magbigayan magkaunawaan
sa aking bayan at sa buong mundo
sa pag-isang bisig may tuwa sa puso mo
ituwid ang ngayon nang hindi mapaso
ito'y kailangan sa tunay na katahimikan
dapat magkasundo sa pag-unlad nang bayan
rebelde, gobyerno, simbahan hanapin daan
Isang dangkal na hukay
kayang magbigay nang buhay
ginto't pilak sa iyo ibibigay
huwag tamad gamitin ang kamay
mga binhi ilagay sa tamang hukay
ito'y alagaan mo nang mahusay
ang halaman sa init nang araw
diligin nang tubig papawi sa uhaw
Huwag kalilimutan
hayan na naman, hayan na naman ang tampalasan demonyo
sa gabi at araw ang laging hinahangad, ikaw matukso
upang sa itinayong kaharian ikaw maging miyembro
kasama ka sa parusang itinalaga sa impyerno
sa araw araw siya ay laging nakaabang sa iyo
hinaharana ka walang tigil mga sari-saring tukso
napakaraming nagsalimbayan sa paligid na bisyo
si satanas tuwang tuwa kung makita kang ikaw natiklo
pinagtatawanan ka mula ulo hanggang paa
hagikgik si satanas habang ikaw nagdurusa
gawa ni satanas ginaya, ano ang iyong napala
hindi ba sa bandang huli ikaw ang naging kawawa
kaibigan mapalad ka, si Jesus ikaw tutulungan
kasalanan nagawa ihingi nang kapatawaran
taas nuong tanggapin iginawad na kaparusahan
si Kristo Hesus, sa iyong puso ikaw sasamahan
damdamin mo at diwa nasa loob man nang piitan
magiging payapa hanggang sa araw nang kalayaan
sa [agtanggap kay Kristo Hesus may matutuklasan
bagong silang ka sa bagong pakikipagsapalaran
sa iyong isip si satanas nararapat nang walisin
dahil iyong nalaman buhay mo'y kanyang guguluhin
mahirap man buhay sa lupa langit iyong mararating
huwag kalilimutan araw-araw manalangin
Wednesday, January 28, 2009
Kahapon alaala
ilgay sa isang tabi ang mga talata nang kahapon alaala
harapin ang buhay upang kahapon ay hindi maging aba
huwag kalilimutan buhay puno nang pag-asa kung nakikibaka
Malupit sa kapaligiran
ibon may ay nalulungkot natutuwa kung minsan
tulad ng tao may damdamin din nasasaaktan
parang isang ina labis ang kaligayahan
kapag kanyang mga twiiit twiiit ay nasisiyaha
ngunit ang tao ay sadyang malupit sa kapaligiranpag
putol punon kahoy walang pakundangan
pugad sa puno sa mgatwiiit twiiit ay tahanan
akong ibon ina'y lumuha sa mga nasaksihan
mga inakay kong liyag hindi na masilayan
malungkot akong lumipad hapis di mapantayan
sa taas ng lipad hanap lunas sa kalungkutan
ibon man man marunong magdamdam kung masaktan
nilalang ng diyos ang mga puno sa kagubatan
kasama kaming mga ibon doon nanirahan
mga punong pangkalikasan siya namin tirahan
bakit pinutol ng tao ng walang pakundangan
sana si kalikasan ay mabuhos nang ulan
walang humpay buong gabi at maghapunan
at pagbumaha sa nakalbong kagubatan
baha rin sa tirahan ng tao sa pamayanan
ang pagbaha sa cotabato at bagongbayan
bunga ito sa gawang pagkalbo sa kagubatan
kung hindi nagpabaya gobyerno at simbahan
hindi daranasin mga pagbaha sa kapatagan
kailangan bang danasin hagupit nang kalikasan
bago pagsisihan nang tao ang mga kapabayaan
dumating na ang panahon nararapat pakaiwasan
pagputol ng kahoy sa kagubatan kabundukan
kaming mga ibon ay inyo ng pawalan
pagkakulong sa hawla ng kalungkutan
sa paglaya, sana kagubatan ay pangalagaan
ibon at tao liligaya muli kahit saan
Lito
Laging may katanungan kitang matalino
Bakit aming bakuran wala man lang puno
Punong langka masarap ang prutas nito
Bakit si nanay at tatay ay walang tanim
Puno ng bayabas na aking aakyatin
Ang bunga nito masustansya pag kinain
Bitaminang taglay dulot ay lakas sa atin
Si Lito lagi ang tingin sa kabundukan
Kanyang napansin ang kalbong kapaligiran
Galing sa maitim na ulap malakas na ulan
Umabot hanggang baywang tubig sa bakuran
Si Lito napasyal sa kangyang Lolo Endo
Ang bahay napakalaki para itong palasyo
Kanyang lolo tinanong bakit bundok nakalbo
Nalaman kasama ang lolo nagtumba ng troso
Nagsisisi si lolo sa kanyang mga ginawa
Mga pang aabuso sa kalikasan kita sa bintana
Ang kanya ngayong mga apo siyang kawawa
El Ninyo La ninya sumira sa buhay na sagana
Monday, January 26, 2009
Ang aking tula
Ang aking tula isang malumanay na indayog ng duyan
Nagpapahinto nagpapatulog sa batang ayaw tumahan
Mga indayog ng mga piniling kataga sa diwang nabalutan
Inaantok naghihintay ng ningning sa kinabukasan
Nakalutang sa damo mga lagas dahon ng kahapon
Mula sa matikas na punong kahoy mayabong mga dahon
Hindi akalain sa lakas ng hangin tumumbalintong
Ang akin tula ng mga pangarap saan kaya hahantong
Aliw-iw ng kawayan sa tumana sa dinig isang tula
Tula ko`y nagmula sa hardin bulaklak dibdib ng dalaga
Twiiit twiiit ng mga ibong inakay padyak ng batang lumuluha
Sa bigkis ng kabiguan ng kahapon nais kong makawala
Sa naghihinagpis kong damdamin isinilang isang tula
Ang aking tula nagtatanong sa isang katotohanan nawala
Nakita sa brutsa ng isang pintor ang guhit patuloy lumuluha
Sa paleta sasayaw ang mga kulay ng pinturang may tula
Ang aking mga tula ay maraming pinagmulan
Kaya kahit sa pagtulog tumutula ang kaisipan
Kung iyong marinig mabasa tulang pinagpaguran
Ang ligaya`y sa akin kung kayo`y nasiyahan
Sunday, January 25, 2009
Ano ang gagawin
Subalit nagawang iwanan ako
Hinanap ka sa maraming dako
Nasaan ka sinta akoy natiis mo
Kaytagal puso koy naging ulila
Ang magmahal sadyang ayaw ko na
Hindi na ako kailan man iibig pa
Tama na ang pab ibig kong kaisaisa
Ngunit hindi ko talaga akalain
Isang umaga akoy biglang nagising
Bagong pag ibig ang siyang kapiling
Higit sa iyo kung aking ihahambing
Isang umaga bigla kang dumating
Yuko ang ulo hindi makatingin
Hiya at pagsisisi ang ipinakita sa akin
Una kang pag ibig una kang nakapiling
Ano ang nararapat kong gagawin
Siya ba ay aking patatawarin
Siya ba ay aking kukupkupin
Siya ba ay muling mamahalin
Aking biyanan
Nang binatang akin naman napusoan
Aking napansin aking magiging biyanan
Mukhang ayaw nila akong maging manugang
Ngunit binatang sadyang sa akin ay umiibig
Pag-ayaw nila sa akin hindi naging balakid
Hindi nagtagal kamiy pinag isang dibdib
Handang harapin mga pagsubok na sasapit
Itong aking biyanan magulang ko narin
Tinatanggap ko hindi iba kaya aking mamahalin
Ngunit puso nila at damdamin inilayo sa akin
Gayon paman kanilang pagpuna aking tatanggapin
Isang bagay lamang hindi kayang tiisin
Ang siraan ako storyang hindi magaling
Masnararapat na akoy kanilang unawain
Apo nila aking mga anak dapat nilang mahalin
Ano kaya ang nararapat kong gawin
Upang itong aking biyanan akoy tanggapin
Isang malaking palaisipan nais kong tuklasin
Kasagutan dito dulot ay ligaya lahat sa amin.
Friday, January 23, 2009
Kailangan bang Kalimutan?
Ang nakaraan puno ng paghahanap sa kailan
Kailan nga ba tayo naglaro sa ulan?
Ang ulan ang patak sa mukha at katawan
Katawan lumulukso tumatakbo sa daan
Sa daan kita ko sa iyong mukha ang kasiyahan.
Kailangan bang kalimutan ang nakaraan?
Ang nakaraan ikaw ang kasama sa damuhan
Sa damuhan kulay berde kahit saan
Kahit saan tayo maglaro ligaya nararamdaman
Nararamdaman kasiyahan sa dibdib ng kamusmusan
Kamusmusan sa mata iyong mapagmamasdan
Kailangan bang kalimutan ang nakaraan?
Ang nakaraan ating magulang tayo ay kinagagalitan
Kinagagalitan dahil hindi pumasok sa paaralan
Paaralan nagbibigay nagtuturo ng mga kaalaman
Kaalaman para gamitin sa pagtahak sa gitgitan daan
Gitgitan daan ng buhay na daranasin sa kinabukasan.