Ang iyong mga mata

Sa tuwi kong titingnan ang iyong mga mata
Panahon lumipas bumabalik sa gunita
Ang nagdaan sa gunamgunam ay aking nakikita
Kay saya saya nang kapaligiran makulay sinta
Sa punong kahoy naukit pangarap tang dalawa

Sa tuwing iyong mga mata ay aking titingnan
Aking naalaala ang lamig nang patak nang ulan
Mula sa bukas na bintana ang daloy nang hangin
Nagtutulak sa akin upang ikaw ay yakapin
Pagmamahal na walang kupas iyong lasapin

Sa tuwing titingnan ko mata mong mapungay
Balik sa gunita ang sigla at ganda sikat ng araw
Nahihinog na ang mga mais ang mga tanim na palay
Mga ibon sa punong kahoy naglalaro sumasayaw
Tunay palatandaan ginhawa at saya sa ating buhay

Sa tuwing mata moy walang sawang tinitingnan
Tanda ko pa tayoy nagdarasal sa hapag kainan
Masarap na pagkain masayang pinagsasaluhan
Maligayang nagkwekwentuhan tayoy nagbibiruan
Malapit nang magkabunga ang ating pagmamahalan

Sa tuwi kong titingnan ang iyong mga mata
Ikaw at ako sa hirap at ginhawa laging magkasama
Kaya naman ating mga anak minahal inaruga
Upang kanilang makamit buhay puno nang pag asa
May sariling pamilya na sila balik tayo sa dalawa.

Sa hirap at ginhawa naitaguyod mga anak
Mga kulubot sa nuo at pisngi ang tatak
Maliliit na mga apo dulot tuwa at halakhak
At tuwi kong titingnang ang iyong mga mata
Ningning nang kaligayahan aking nakikita

Ngayon mata moy nakapikit ikaw ay wala na
Hindi ko na makikita kislap nang iyong mga mata
Lungkot sa nanlalabo kong paningin may luha
Anag ag nang makulay na lumipas aking nakikita
Ngunit ngiti ko ay malungkot dahil ikaw ay wala

Noon panyo ay gamit sa pagpunas nang pawis
Ngayon panyo ay gamit sa luhang dumadalisdis
Nang ikaw ay mawala akoy nawalan nang bagwis
Ngayon ayaw ko nang lumipad dahil walang kaparis
Lapis at papel kapiling ko sa paghihinagpis

Sadyang ang daloy nang luha ay nagpupumilit
Bakit ang aking dibdib ay unti unting nagsisikip
Akoy sadyang pagod na matay nais ko nang ipikit
Ikaw kaya ay makita ko sa aking mga panaginip
Gunita ng kasaysayan lumipas masayang bumabalik