Malupit sa kapaligiran

ibon may ay nalulungkot natutuwa kung minsan
tulad ng tao may damdamin din nasasaaktan
parang isang ina labis ang kaligayahan
kapag kanyang mga twiiit twiiit ay nasisiyaha

ngunit ang tao ay sadyang malupit sa kapaligiranpag
putol punon kahoy walang pakundangan
pugad sa puno sa mgatwiiit twiiit ay tahanan
akong ibon ina'y lumuha sa mga nasaksihan

mga inakay kong liyag hindi na masilayan
malungkot akong lumipad hapis di mapantayan
sa taas ng lipad hanap lunas sa kalungkutan
ibon man man marunong magdamdam kung masaktan

nilalang ng diyos ang mga puno sa kagubatan
kasama kaming mga ibon doon nanirahan
mga punong pangkalikasan siya namin tirahan
bakit pinutol ng tao ng walang pakundangan


sana si kalikasan ay mabuhos nang ulan
walang humpay buong gabi at maghapunan
at pagbumaha sa nakalbong kagubatan
baha rin sa tirahan ng tao sa pamayanan

ang pagbaha sa cotabato at bagongbayan
bunga ito sa gawang pagkalbo sa kagubatan
kung hindi nagpabaya gobyerno at simbahan
hindi daranasin mga pagbaha sa kapatagan

kailangan bang danasin hagupit nang kalikasan
bago pagsisihan nang tao ang mga kapabayaan
dumating na ang panahon nararapat pakaiwasan
pagputol ng kahoy sa kagubatan kabundukan

kaming mga ibon ay inyo ng pawalan
pagkakulong sa hawla ng kalungkutan
sa paglaya, sana kagubatan ay pangalagaan
ibon at tao liligaya muli kahit saan